SEFERIS GEORGE THOUGHTS

Κράτησα τη ζωή μου - Σεφέρης, Μπιθικώτσης

ΜΙΚΗ  ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ  , ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΕΦΕΡΗ 

Γιώργος Μούτσιος - Μίκης Θεοδωράκης - Άρνηση

-                                 Γιώργος Σεφέρης - 1962

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ ΜΑΡΩ ΣΕΦΕΡΗ

ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΕΦΕΡΗ // ΑΝΟΙΞΗ,//

 Πεντέλη, ἄνοιξη

Εἴμασταν χαρούμενοι ὅλοι ἐκεῖνο τὸ πρωὶθεέ μου πόσο χαρούμενοι.
Πρῶτα γυάλιζαν οἱ πέτρες τὰ φύλλα τὰ λουλούδια
ἔπειτα ὁ ἥλιος
ἕνας μεγάλος ἥλιος ὅλο ἀγκάθια μὰ τόσο ψηλὰ στὸν οὐρανό.
Μιὰ νύμφη μάζευε τὶς ἔνοιές μας καὶ τὶς κρεμνοῦσε στὰ δέντρα
ἕνα δάσος ἀπὸ δέντρα τοῦ Ἰούδα.
Ἐρωτιδεῖς καὶ σάτυροι παῖζαν καὶ τραγουδοῦσαν
κι ἔβλεπες ρόδινα μέλη μέσα στὶς μαῦρες δάφνες
σάρκες μικρῶν παιδιῶν.

Εἴμασταν χαρούμενοι ὅλοι».

---

ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΨΩ ΓΙΩΡΓΟY ΣΕΦΕΡΗ ΜΕΛΙΝΑ

ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΕΦΕΡΗ // ΑΡΝΗΣΗ //

Στὸ περιγιάλι τὸ κρυφὸ
κι ἄσπρο σὰν περιστέρι
διψάσαμε τὸ μεσημέρι
μὰ τὸ νερὸ γλυφό.

Πάνω στὴν ἄμμο τὴν ξανθὴ
γράψαμε τ᾿ ὄνομά της
ὡραῖα ποὺ φύσηξεν ὁ μπάτης
καὶ σβήστηκε ἡ γραφή.

Μὲ τί καρδιά, μὲ τί πνοή,
τί πόθους καὶ τί πάθος
πήραμε τὴ ζωή μας· λάθος!
κι ἀλλάξαμε ζωή.

Ο Γιώργος Σεφέρης διαβάζει : Τελευταίος Σταθμός

ΚΡΑΤΗΣΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ * ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ: ΕΠΙΦΑΝΙΑ

Γιώργος Σεφέρης - Ομιλία από την απονομή του Νόμπελ (1963)

ΣΕΦΕΡΗΣ ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΝΟΜΗ ΤΟΥ ΝΟΜΠΕΛ ΣΤΗ ΣΤΟΚΧΌΛΜΗ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΌ ΓΙΏΡΓΟΥ ΣΕΦΕΡΗ

Ο Γιώργος Σεφέρης γεννήθηκε στη Σμύρνη της Μ. Ασίας το 1900. Το πραγματικό του όνομα είναι Γιώργος Σεφεριάδης. Σε ηλικία 14 ετών έφυγε με την οικογένειά του για την Αθήνα. `Όταν τέλειωσε το γυμνάσιο πήγε στο Παρίσι για να σπουδάσει νομικά (1918-24). Στο διάστημα αυτό, παράλληλα με τις νομικές σπουδές του, θα ασχοληθεί με τη μελέτη της ελληνικής και της παγκόσμιας ποίησης. Μετά το πέρας των σπουδών του επέστρεψε στην Αθήνα και έγινε διπλωματικός ακόλουθος της Ελλάδας στο εξωτερικό. Εξαιτίας αυτής της ιδιότητάς του ο Σεφέρης έζησε σε διάφορες χώρες του κόσμου (Αγγλία, Τουρκία, Αλβανία κ.α.). Το 1941 ακολουθεί την εξόριστη ελληνική κυβέρνηση στην Αίγυπτο, τη Ν. Αφρική και την Ιταλία. Μετά την απελευθέρωση επιστρέφει στην Αθήνα, όπου μένει ως το 1948. Η διπλωματική του καριέρα έλαβε τέλος το 1962 και έτσι ο Σεφέρης μπόρεσε να μείνει μόνιμα στην Αθήνα. Το 1931 εκδίδει την πρώτη ποιητική συλλογή του, με τον τίτλο «Στροφή». Η στροφή για τον ποιητή έχει αρχίσει. Τα ποιήματα της συλλογής του, απλά στην έκφραση αλλά με πυκνά νοήματα, μας φέρνουν σ’ ένα εντελώς διαφορετικό κλίμα από αυτό της παρακμής και της διάλυσης που χαρακτήριζε τη γενιά του 1920. Αξιοσημείωτο είναι το ότι πρώτος θα χαιρετίσει τη «Στροφή» ο Παλαμάς. Το 1932 εκδίδεται η «Στέρνα» εκτός εμπορίου, ενώ σημαντικό σταθμό αποτελεί το «Μυθιστόρημα», μια ποιητική συλλογή που εκδίδεται το 1935. Ο ποιητής εγκαταλείπει πια οριστικά το μέτρο και την ομοιοκαταληξία και δημιουργεί με τον ελεύθερο στίχο το δικό του προσωπικό ύφος. Το 1940 ο Σεφέρης εκδίδει το «Τετράδιο γυμνασμάτων», ενώ την ίδια χρονιά εκδίδεται και το«Ημερολόγιο καταστρώματος». Συνέχεια αυτής της συλλογής αποτελεί το «Ημερολόγιο καταστρώματος Β΄», που εκδίδεται στην Αλεξάνδρεια το 1944. Τα ποιήματα που περιέχει η συλλογή είναι επηρεασμένα από τη φρίκη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Το 1947 έχουμε τη συλλογή «Κίχλη», ενώ το 1955 μια ποιητική συλλογή εμπνευσμένη από τα ταξίδια του Σεφέρη στην Κύπρο, που έχει τον τίτλο «Κύπρον, ου μ’ εθέσπισεν…» ή «Ημερολόγιο καταστρώματος Γ΄». Το 1966 κυκλοφορούν τα «Τρία κρυφά ποιήματα», ενώ ένα χρόνο μετά το θάνατο του ποιητή, το 1972, συγκεντρώθηκαν με την επιμέλεια του Γ.Π. Σαββίδη όλα του τα ποιήματα με τον τίτλο «Ποιήματα». Ο Γιώργος Σεφέρης τιμήθηκε με το βραβείο <>bΝόμπελ της Λογοτεχνίας το 1963. Πέθανε το Σεπτέμβριο του 1971 στην Αθήνα, πριν προλάβει να δει την πτώση της δικτατορίας που επιβλήθηκε στην Ελλάδα το 1967 και τον είχε πικράνει τόσο πολύ.

ΕΞΙ ΝΥΧΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΤΟΥ ΓΙΏΡΓΟΥ ΣΕΦΕΡΗ

Έξι Νύχτες στην Ακρόπολη του Γιώργου Σεφερη

Γραμμένο τη διετία 1926-1928 και δουλεμένο ξανά το 1954 το Έξι νύχτες στην Ακρόπολη δεν εκδόθηκε παρά το 1974, τρία χρόνια, δηλαδή, μετά τον θάνατο του ποιητή. Πρόκειται για έργο μάλλον πρωτοποριακό για την εποχή του και αποτελεί δυστύχημα για τον νεοελληνικό αφηγηματικό λόγο το γεγονός ότι ο συγγραφέας  δεν τόλμησε να το εκδώσει,  την εποχή της δεύτερης επεξεργασίας  καθώς κάτι τέτοιο θα γλίτωνε τους Έλληνες μυθιστοριογράφους μόχθους, ηθικούς δισταγμούς  πολλών ετών

ΑΘΗΝΆ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΠΌΛΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ